| مروری بر روش آزمون چشمی در بازررسی از سوخت های هسته ای پرتودیده |
| کد مقاله : 1053-IRNDT |
| نویسندگان |
|
بهاره روستایی *1، زینب نقش نژاد1، جاوید دبیری1، امیر موافقی2، فاطمه السادات جلالی جلالی3، ناهید عیدی3 1پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای 2پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران 3پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای |
| چکیده مقاله |
| آزمون چشمی اولین و مهمترین مرحله در بررسی یک مولفه است. این روش یکی از ساده ترین روش هایی است که برای بازرسی عیوب یا ناپیوستگی های باز به سطح استفاده می شود. عیوب موجود بر روی سطح به واسطه تماس مستقیم با محیط اطراف بسیار مضر هستند. محیط متخاصم ممکن است باعث ایجاد خوردگی، فرسایش و غیره شود. وقتی نوبت به بازرسی چشمی در محیط با پرتوزایی بسیار بالا می‌رسد، این کار به یک چالش بزرگ تبدیل می‌شود، زیرا منطقه تحت عملیات عمدتاً به دلیل تشعشع و آلودگی زیاد قابل دسترس نمی‌باشد. به این علت تکنیک‌های آزمون چشمی به صورت از راه دور به‌کار می رود که در آن از دوربین‌های ویدئویی با وضوح بالا برای بررسی اجزای راکتور و جوش‌ها و یا آزمایش پس از پرتودهی سوخت های هسته‌ای (PIE) استفاده می‌شود. بازرسی از راه دور با استفاده از دوربین های موجود در بازار دشوار است زیرا این دوربین ها تحت تشعشع دارای عمر محدودی هستند. قرار گرفتن در معرض میدان های با پرتوزایی بالا باعث قهوه ای شدن لنز و خرابی الکترونیک دوربین از جمله سنسور تصویر می شود. از این رو برای بازرسی چشمی قطعات در محیط پرتوی به دوربین های ضداشعه و سایر تجهیزات کنترل از راه دور نیاز است. در این مقاله به مرور تجهیزات بازرسی چشمی از سوخت های هسته ای پس از پرتودهی پرداخته می شود. |
| کلیدواژه ها |
| آزمون چشمی، سوخت هسته ای، آزمایش پس از پرتودهی (PIE)، دوربین ضداشعه، تجهیزات کنترل از راه دور |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
